Charakterystyka/ morfologia

Pasówka białogardła (Zonotrichia albicollis)

Systematyka
rząd: wróblowe (Passeriformes)
rodzina: pasówki (Passerellidae)
gatunek: pasówka białogardła (Zonotrichia albicollis)

Charakterystyka/morfologia.
Wyglądem przypomina wróbla. Długość ciała 15 do 19 cm, rozpiętość skrzydeł 23 cm, waga 22 do 32 g. Istnieją dwie odmiany upierzenia dorosłych, znane jako formy w kolorze brązowym i białym. Odmiana brązowa ma na głowie ciemnobrązowe paski z brązowym paskiem, środkowym, brew jest również ciemna. Maska jest szarobrązowa, z brązową linią oka. Odmiana biała ma na głowie czarne paski z białym paskiem środkowym. Brew jest biała, maska szara, z czarnym paskiem ocznym. Obie wersje mają ciemne oczy z drobnym, jasnym pierścieniem, białe gardło, żółty kantarek i szary dziób.  Niektóre osobniki mogą posiadać ciemne boczne paski z każdej strony gardła. Wierzch ciała kasztanowato-brązowy, boki oliwkowo-brązowe, skrzydła z dwiema charakterystycznymi białymi liniami. Brzuch biały z szarawym odcieniem, i szarymi lub brązowymi kreskami. Istnieją co najmniej dwie charakterystyczne wersje śpiewu tego gatunku. Odmiana biała ma bogatszy śpiew, brązowa bardziej monotonny. Obie płcie są do siebie podobne, mogą żyć do dziewięciu lat.

Biotop/ preferencje pokarmowe.
Gatunek ma duży obszar występowania, który szacuje się na około 5 600 000 km² i szacuje się, że populacja składa się z około 140 milionów osobników. Pasówki białogardłe zamieszkują lasy północno-środkowej, północno-wschodniej i środkowo-wschodniej części Ameryki Północnej. Migracja zimowa do południowych i wschodnich stanów Stanów Zjednoczonych, należą do najliczniej zimujących ptaków w we wschodniej Ameryce Północnej. W atlantyckich prowincjach Kanady pozostają przez cały rok. Rzadko zalatują do zachodniej Europy, najczęściej notowane były w Wielkiej Brytanii, Islandii, Hiszpanii i Holandii. Żyją w krzakach, żywopłotach i zaroślach, ale także w parkach i ogrodach. Zjadają głównie nasiona, owady i jagody.  Żerują na ziemi pod lub w pobliżu zarośli lub w niskiej roślinności. Są częstymi gośćmi w karmnikach.  W konkurencji z innymi gatunkami żywiącymi się nasionami, nawet tymi mniejszymi, są spychane do gorszych miejsc żerowania, przez co są bardziej narażone ze strony drapieżników.

Rozwój osobniczy.
Gatunek ten jest wyjątkowy z uwagi na obecność dwóch odrębnych pod względem morfologii jednostek, wymagających krzyżowania (jedna odmiana z drugą). W okresie godowym, ptaki jednej odmiany kolorystycznej kojarzą się z partnerem z odmiany przeciwnej. Ptaki odmiany białej są bardziej agresywne w sezonie lęgowym częściej zmieniają partnerów niż ptaki odmiany brązowej. Z kolei ptaki odmiany brązowej bardziej zaciekle bronią swojego potomstwa przed drapieżnikami. Gniazdują na ziemi pod krzakami lub nisko na drzewach, gniazdo zbudowane jest głównie z traw i drobnych gałązek. Samica składa trzy do pięciu plamistych jaj, wysiadywanie trwa około 14 dni. Samiec pomaga samicy karmić pisklęta owadami i pająkami. Młode ptaki opuszczają gniazdo po ośmiu lub dziewięciu dniach. Badania wykazały, że samce o biało-czarnych pasach odnoszą większy sukces rozrodczy niż te z brązowo-czarnymi, natomiast w przypadku samic jest przeciwnie. Niekiedy pasówkom białogardłym udaje się odchować dwa lęgi w jednym roku.

Status gatunku
Gatunek nie jest zagrożony. Ptaki te są licznymi ofiarami drapieżników, poluje na nie co najmniej dziesięć drapieżnych ptaków, a także wiele ssaków.
Przygotował: Jan Ławicki